سعید فتوحی – پروانه

میبینی کارتو

تو نبودی

دلم تیکه تیکه پاره شد

تو نموندی

و سیگار شبا چاره شد

سیگار شبا چاره شد

میبینی کارتو

شدن سفید موهام

ارثی نیس کارتوعه،

کاش ببینم روی گوشیم

میس کال توعه

بیا این مغزمو بکن ببر

اصن مال خودت

در و دیوار میندازه تو رو یادمن

تو که رفتی خوش باش زخم باز من

بعضی وقتا به خودم میگم چقد ساده ام

کمه سنم ولی انگاری صد سالمه

کینه دارم شدم این روزا بد با همه

کاش می‌دیدی که چند شبه این حالمه

مرد آخرین پروانه تم

بهترین حماقتم

رفتی نیس حتی سایه تم

دیگه دلگیره دنیا امیدم کمه

غصه کم بود مگه این همه خب بسمه

نمی‌دونم که چه تحملی داره این قلبم هی

می‌نویسم ازت شاید به گوشت برسه

شاید بفهمی که قلبم پر استرسه

نمیگفتم بهت میترسیدم بری یه روز

میدونستم که پیدا نمیشه دیگه مثت