Peyman Harandi – Tanha

تنها

در خود فرو رفتم که کم
از خانه بیرون میزنم
آنقدر غرقم در خودم
با سایه ی خود دشمنم

هر آدم از من درد ساخت
دردی که پایانی نداشت
تنها همین تنها شدن
حس پشیمانی نداشت

هر کس که رازم را شنید
تنها پی آزار بود
ایکاش جای هر کسی
هم صحبتم دیوار بود

تنها شدم تا با خودم
این زندگی را سَر کنم
آنقدر خوبم خویش را
شاید که تنهاتر کنم

ترجيع بند:

از كل دنيا دورم و
در خلوت خود گم شدم
آرام مى گيرد دلم
اما در آغوش خودم

تنهايي من شكل يك
خانه بدون پنجره ست
اما بدون پنجره
دنياى من زيباتر است

هومنِ شیوا