محمدفیدل – پر زده دلم

پر زده دلم واسه موقع هایی ک بودی دارم غرق میشم

تو دریای دوریت سخته خب دور باشی ازم

تو تنهاییام کنارم بودی شب که میشد

میرفتیم بیرون صدا خنده هامون کر میکرد گوش همسایه هارو

الکی خوش بودیم همین قشنگ بود یه چیزی کوچولو میکرد خوشحال مارو

دنیامون کوچیک قدم هامون بلند مشکی بودن موهای لختت قلب من

یادم مگه میرم مسخره بازیامونو مگه من سنگ دلم

اون شبی که با اون می خندیدی هی بیشتر می شکست دلم

باشه توام برو طوری نیس توام بزن به تن خسته ام گلم

شب میشه شروع میشه درد سرم

دیگ خسته شدم از این درد سرم

بعد تو کی میخواد نوازش کنه تن زخمی منو دردت به سرم

پاییز شده قلبم پر روز به عقل اخطار میده میگه کارت زردیه

اما حرف نمره تو کت قلبم اگ اینم بشکنم تموم کردم خداا

پرپرشده دیگ گل رز قرمزش

کوچه ها ناراحتن میگن بدو بش برس دما شکسته شده دیگ پرام

دیگه هیچی مهم‌ نیست برام

این شبا میگذرن من قوی تر میشم

به اون چیزی که میخوام تبدیل میشم

فقط تو یه مدرسه میشم

یه رو من بهترین خودم میشم