متی و اَبنر – پست اسپیس

ورس اول

سرت رو پاهام هنو تو مغزمه
تو چشات سخت بود خب نگا کردنه
حواسم به ساعت میدویید عقربه
دیدن خنده هات اصن ته حقمه

تقاص کارامو میخام بم حق نده
همش پره حرفو گله تو دل شبو روزه منه
الکل کنارم بجا دستت تو دستمه
همشم میگفتی چقد خله اصن این پسره

دیگه نمیتونم بکنمت عوض
هنو رویه لباسم شات لب تو هست
حسایه بیخودی مث گلو پولو حوس
نتونستن کاری کنن وقتی بودم تو خودم حبس

پر شده این دل از گله درد
کشیدن این نفسا توم شده سخت
هرکی اومد پیش ما تیز شد دوره گرد
هرچی خوبی کردیم شد درد سر

ما از هم دوریم با اینکه میبینمت
یادته شهر زیر پامون تو شب
پشتم مینوشتیو میگفتی بزن تو حدس

ورس دوم

هنو بعضی شبا میبینمت کنارم تورو
اگه دیدی بدم همین الان بزارم برو
تنها دراگمم چشمای تو بود
فقط یبار دیگه با اون چشا نگاهم کنو
من تنهاییو دوس دارم بعد تو کلا
تو رو دوستامم واسادم وقتی بدتو گفتن
خودت خاستی پیکام فقط بره تو پرشن
من خب حتا رویاهامم سر تو کشتم
دیگه نمیتونم بکنمت عوض
هنوی روی لباسم شات لب تو هست
حسای بیخودی مس گلو پولو هوس
نتونستن کاری کنن وقتی بودم تو خودم حبس
فراریم ا خودم
پور تنفرم
وقتی رفتی حبس شدم
یاد گرفتم حبس کنم
دودارو تو ریه هام
از همه بدم میاد
هم ا تو هم خودم