جایز – 2مار

خیابون خونمه  میتپیه تورگام
روزارو زمینم شباشم تو فضام
انقدری گیجم پلسیه پیشم
رولو میپیچم بگیره یدونه کام
کلت نی همرام دسته زنجان
شر شه تنهام شر شه کم باز 
صحبتم اصالته قاسم نیست رسالته
کثیفه رقابته این  بازی یه حماقته
جنده باز داره شرف میکنه حال و عوض
شدیم ما با چی طرف کربلا یا که نجف
گرگ و میشه راهت گرگه میشه عاقل؟
رفیقت نیمه راهه دافت هم که زیره کاره
پسر خوب کیه؟ بد بودن روتینه!
بهمن تو پوتینه سربازه پوتینه!
مقلته برا ددی دروغ و دری وری
پرش کن کارت رو سریع
کی میگه تو قوی تری؟
خیابون قانون نداشت
می شستش بارون شباش
ادما لنگ دود تمیزش کف پول
انگیزه پک پودر پره کلاغ پره قو
هنوزم صدا تیر میپیچه صدا جیغ!
عادیه برا چی این تیرهای خلاصی؟
راضی به فحش دادن خاموشه وجدانم
چی بهم یاد دادن به دنیا فاک دادن؟
ظاهری حالم خوبه نشدم ادم خوبه
دونستم راهم دوره بهشت هم که پره گوره
میرسع زمستون دلامون تابستونه
چی میشه بگم بهت واسه من که آسونه
با چشام میرسونم که برسونم خونه
حرف حق شیرینه تلخیش از دیرینه
شنیدی ما دیدیمش تو کشیدی ما چیدیمش
راستی هم چپ شده سفیدی محو شده
زمونه رنگ شده دنیامون عوض شده
اتیش بی ادبی میسوزوند بی خبری
تیزیه بی محلی چیزی که میطلبید
سقوط تو یه قدمی هی میگه بپر از این
خوابای سنگینت بیداری رنگیه.

ساعت و عقربه ثانیه دقدقه
راضی به فقر همه مهمون سر زده
امنیت ۱۱۰عه دذده که دمه دره
رفیقش سرکاره کادری بیاد کیره خره
چشا به مال هم چشامی داشه من
رو در رو همه خم پشت هم ضد هم
رولای رفاقتی وعده بی صداقتی
میچرخه به راحتی صوبری تو چه راحتی
صبوری مرد شدی راضی به درد شدی
مجبوری سر کنی تا تهش هر طوری
پولا از لوله مامور درمیان لونه زنبور
درمیان از تو کندو گیر کنن چندتا جوون
بی گناه پشت میله قاضیو خوش نویسش
عدالت کشته میشه زندون جای رشد نمیشه
سیاست سوریه سلیقه ضوریه
دستاتون هم خونیه حرفاتون هم بو میده
لابد این فازه منه من میگم جای همه
جایز حرفاشو زده گوشا انگاری که کره
شدی تو شاکی از من منم شاکی از همم
عمریه پشت درم میشه یه روز نوبت من.