Jalal Farajian – Eshgh

درونم خودم را میسوازند و بیرونم دیگران را
چه میشود که یک بار صدایش را بشنوم؟
چرا این عشق، به هر روز من رنگ سیاه کشید؟
چرا این عشق، مرا ویرانم کرد و نیست شد؟

به یاد دارم که به من خیلی گفتند که به او دل نبند
آخر سر هم احساسات او، ناغافل تبدیل به نفرت شد

این عشق، تبدیل به چه شد؟
چرا این عشق، خاموش شد؟
این عشق، دروغ شد
این عشق، خیلی بد شد

ای کسی که شبها به خوابم می آیی و مرا می گریانی
باور کن که نمیخواهم از خواب بیدار شوم

این عشق به من گفت منتظر باش، اما خودش نیست شد
این عشق، مرا ویران کرد