ایزاک – بهم نگو بد

ورس یک:

چشامو وا کردم دیدم سر صبحه

کاش مرگ بود خواب نبود بشه اور

خستع از اون ادما که هی میزنن دورت

خسته تر از اسکوبار ولی موندم ثوبر

اینجا باید بمیری تا بشی هیت تر

سن قانونی این ورا زیر هیجدس

بزرگ شدیم چه زود همش بگایی دادیم

به جز خودمون نگرفت دستمونو هیچکس

لا این همه تاریکیا خودم موندم مث نور

ولی حتی با این وجود بعضی وقتا سیانور

میاد توی ذهنم میخوام بکشم یه فندک

دور همونا که گفتن تا اخرش هستم

کورس:

اما به جز پاهام کسی راهو باهام نیومد

اگه بودم دلیل غلافیت بهم نگو بد

خندیدم با خیلی جوکا که حوصلم سر اومد

هیچوقت اهل منت نبودم بهم نگو بد

ورس دو:

توی هپروت بودم تا الان

دروغ بودن همه ادما

وقتی فقط پشتت گرم به رقم تو حساب

تو هی دم بزن برامون بگو از بالاخوات

هع مراما باطله

هرچی میرم جلوتر باز دارم فاصله

همه آدما یروز رد میدن بخاطره

تتهایی میرنو میشن فقط یه خاطره

فعلا جلو خورشیدو گرفتن ابرا

هرکی تا اومد فقط ازش موند دردا

شنیدیم ازشون هستن تا تهش صدبار

ولی کوبیدم تنها این مسیرو اما

کورس:

اما به جز پاهام کسی راهو باهام نیومد

اگه بودم دلیل غلافیت بهم نگو بد

خندیدم با خیلی جوکا که حوصلم سر اومد

هیچوقت اهل منت نبودم بهم نگو بد