Behzad Rezazadeh – Zendegi

آسمان تی واستی مهربان به
ا زمین تشنه باران دینه
ا بهاره خسته از راه فارسه
تا کی تی قشنگه چشمان دینه

زندگی سخته ولی راحته به
اگه تی سایه به می سر بمانه
تی نفس عینه مسیحا نفسه
واناله هیچ گلی پرپر بمانه

منو تو ا دونیا چه مسافریم
واستی کی ای روز از ا خانه بیشیم
زندگی پیله ی پروانگی یه
وا بیبیم منو تو پروانه بیشیم

زندگی خنده جه عاشقانه به
نیشنه تی لب رو ترانه به

عشق کی دونیای زیبا نیویسه
آسمان رنگ دریا نویسه