بهرام اوید – رز بنفش

این دل من واسه ی تو

رفتش که رفتش

من تورو عاشق میکنم

حتما به وقتش

گل میخرم برات

بزاریش روی موهات

مگه میشه نمیرم من

واسه بوی موهات

کورس

رز خوشبوی بنفشم

پیش تو من میدرخشم

مثل شاهرگ، مثل جونی

بمون تا هر وقت میتونی

یه تیکه جواهری تو

اون موهای فرفری تو

روی شونه هات بریزی

غش کنم مقصری تو

یه عشق بیشتر ندارم که

سر رو شونه هاش بزارم که

هر وقت میبینمش واسش

یه بغل گل بیارم که

من حسودتم میدونی تو

هی رو مودتم میدونی تو

بخند خوش خنده ی جذاب

محشری حتی توی خواب